Dlaczego?

Osoba, która raz mówi, że mnie lubi mimo, że ją wkurzam, a potem, że jej nie interesuję, choć prowadzi ze mną godzinną rozmowę, zmieniając zdanie i wypierając się własnych słów - nazywa mnie emocjonalnie niestabilnym.

Osoba, która sprzedaje dane i życiorys własnej przyjaciółki - nazywa mnie fałszywym.
Osoba, która przeklina i wyzywa w zwyczajnej rozmowie, bo nie zgadzam się z jej racją - nazywa mnie prostakiem.

Osoba, która szczyci się tym, że wolno oszukiwać, bo każdy to robi i tym, że lenistwo można nadrobić pieniędzmi - nazywa mnie głupim i śmiesznym.

Osoba, która nie ma dzieci, każe mi wrócić i prowadzić rozmowę o ojcostwie i macierzyństwie dopiero, kiedy sam będę mieć dzieci - nazywa mnie niemyślącym gówniarzem.

Osoba, która bywa na kilkunastu pokojach, zarzuca mi, że biegam po całym czacie, wie lepiej gdzie byłem i z kim rozmawiałem niż ja sam - nazywa mnie trollem.

Osoba, która opowiada o swoich problemach typu ból zęba, źle naklejona tapeta, biegunka czy plan jej dnia - nazywa mnie nieciekawym, szukającym uwagi, sensacji i pożywki.

Osoba, która wie, że samemu nie radzi sobie ze swoimi problemami, przyznaje się do tego, pragnie porozmawiać, ale odtrąca mnie, zataja przede mną sprawy, które wpływają na naszą relacje i ją niszczą - nazywa mnie tym złym, odpowiedzialnym za to, że coś jest nie tak.

Osoba, która nigdy nie pokazywała swojej twarzy na publicznym czacie - nazywa mnie tchórzem, gdy ja też tego nie robię.
Osoba, która nigdy nie poznała tego, co przeżyłem - nazywa mnie i moje życie, smutnym i żałosnym.
Osoba, która nie poznała mnie nawet w niewielkim stopniu, dla mnie prawie obca - nazywa mnie nieczułym, nieciekawym.
Osoba, która nigdy mnie nie widziała - nazywa mnie brzydkim.
Osoba, której opowiadam o swoim życiu - nazywa mnie kłamcą.
Osoba, która nigdy ze mną nie rozmawiała - nazywa mnie chamem.
Osoba, która nie zna moich poglądów, sposobu myślenia - nazywa mnie zacofanym.

Dlaczego?